Ja en zo is het, aan al het goede komt een eind. Dus ook aan mijn verblijf in Niigata. Na bijna twee weken daar te mogen toeven werd het dus weer tijd om naar het altijd lommerrijke IJmuiden te gaan.

Eerst met de trein naar Narita

Ja want lopen duurde net iets te lang, het was al een rit van ongeveer drie uur met deze hoge snelheidstrein rijden. Dus dat was niet te belopen!
Onderweg zie je dan van alles aan je voorbij gaan. Zoals van plattelands gebouwen tot torenflats vlakbij Tokyo. En dat is in drie uur best wel snel om te beleven. Het rustige plattelandsleven te ruilen voor de drukte van de stad, dat is best wel een verschil!

Weer verhuizen naar een ander hotel

Dit was zo onderhand het derde hotel waar wij maar één nachtje zouden verblijven. Het vliegveld lag zowat aan de voordeur van het hotel, zodat ik ze mooi binnen zag komen. Best wel interessant om te zien, want het hotel was volledig geluidwerend. Dus het was net of je tv keek met het geluid uit.

Narita heeft een oude geschiedenis

Narita is een stad, gelegen in het prefectuur Chiba. en staat bekent als Monzenmachi ofwel tempelstad. En omdat geschiedenis mijn aandacht heeft, moesten wij natuurlijk een bezoek brengen aan de tempels.
En ik moet zeggen ik was enorm onder de indruk van de tempel architectuur. Meestal van hout en soms van gedeeltelijk steen, stonden daar de meest creatieve tempel gebouwen. Wanneer je ooit in de gelegenheid bent/komt is dit iets wat je niet moet overslaan.

Het einde nabij

Ja zo komt dan het einde van de Japanreis nabij. Een reis die ik niet licht zal vergeten want nu ik aan het tikken ben bijna drie maanden later denk ik nog dagelijks terug aan die reis. De reis waar ik bijzondere contacten heb opgedaan, vriendschappen heb gemaakt. Mensen beter heb leren kennen waardoor de vriendschappen nog hechter zijn geworden. Dag Japan, dag reizende zon, dag zwemmende juwelen, dag mooi water, dag lieve beleefde mensen………ik kom snel weer terug.

Zonder geduld en hulp van anderen waren mijn video’s niet mogelijk

Ja en zo is het, aan het einde van iets, hoor je altijd bepaalde mensen te bedanken. Waaronder Rob de Vos van Japan Koi Service, Mark Röling van Röling Koishop. Mijn reisgenoten Nico en Maurice die mij vaak hielpen de onmogelijke trappen op te komen, en er ook weer af. En ook Mr Nishikigoi Mischa. Ook heb ik Bas en Rob Gartz leren kennen. Iets wat ik niet had willen missen. ook de zaakwaarneemster van Rob de Vos, tevens zuster van Suda de bekende SluierKoikweker, Yukari genaamd. Zij heeft mij zoveel speciale plekjes laten zien, waar zij als kind al kwam. Werkelijk uniek voor mij om zo in de Japanse wereld te komen.

Video

Uiteraard weer een video. Deze laat zien hoe snel een Koi in de verzenddoos verdwijnt. en hoe een intensief werk dit is. De inpak opnamen zijn gemaakt bij de kweker Hirasawa, om precies te zijn hier zie je zijn vrouw hard aan het werk om de Koi in te pakken. Ook wat beelden van de tempels in Nirata. En ons laatste avondmaal (in Japan dan hé) waar wij nog wat bekende mensen uit de Koiwereld tegen kwamen. Eten verbroederd!